ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ Ο ΕΠΙΒΟΥΛΟΣ

Ο Επίβουλος κ. Αμβρόσιος δεν βιάζεται συνήθως παίρνει τον καιρό του με υπομονή, και δουλεύει ανεπαίσθητα μεν, αλλά και άοκνα για την καταστροφή του θύματός του. Όταν όμως αφορά κάποιο δικό του πρόσωπο δίνει εντολή στο λιανοτούφεκό του για να σιγήσει καλλιτέχνης σε αυτά ο κ. Αμβρόσιος ως καλό μαθητούδι της Χρυσοπηγής.

Απορούμε όμως, πως ένας τέτοιος καλόγερος γαλουχηθείς σε τέτοια «μεγάλη μάντρα» όπως η Χρυσοπηγή, σήμερα στηρίζει ανθρώπους που έχουν προδώσει τον ανδρισμό τους όπως κάποιους  που τους χρησιμοποιεί κατά καιρούς άτυπα ως βοηθούς του, υποσχόμενος ίσως κάποια κενή Μητρόπολη.

Ξαφνικά λοιπόν εχθές ο επίβουλος 15/10/2012 ανέρτησε στο blog του  κείμενο όπου εκεί δυστυχώς έμπλεξε τρια ανόμια πράγματα για να υπερασπιστεί τον φίλο του σήμερα τον Μπεζενίτη, όπως έκανε και κατά το παρελθόν για το πνευματικοπαίδι του νυν Κοζάνης  Παύλο με τα γνωστά του τερτίπια παλιά μεν αλλά ποτέ ξεχασμένα.

Γράφει λοιπόν ο κ. Αμβρόσιος: Εδώ στα καθ' ημάς η Ιερά Σύνοδος απεφάσισε να αποκαταστήσει στην Αρχιερωσύνη του τον εν Χριστώ Αδελφό μας τέως Μητροπολίτη Αττικής κ. Παντελεήμονα Μπεζενίτη! Χαιρόμεθα για την απόφαση αυτή καί συγχαίρουμε !Η Αρχιερωσύνη είναι ανεξάληπτη! Εδώ επίσης σκέπτονται να άρουν το επιτίμιο της ακοινωνησίας από τόν τέως Μητροπολίτη Αττικής και Μεγαρίδος κ. Νικόδημο Γκατζιρούλη. Μακάρι! Ας ξυπνήσουν οι συνειδήσεις κάποτε κι εκεί κάτω στην αγία Γή, τα Ιεροσόλυμα!

Έχει ξεχάσει όμως ο επίβουλος κ. Αμβρόσιος το Πόρισμα του Ανακριτή Σεβ. Μητροπολίτη Καρυστίας κ. Σεραφείμ 16/12/2008 το οποίο παραθέτουμε κατωτέρω, όπως βέβαια λόγω ηλικίας έχει ξεχάσει  και την δική του επιστολή που είχε αποστείλει στον Μπεζενίτη 7/4/2009 την οποίαν και αυτήν θα διαβάσετε κατωτέρω ολόκληρη. Ο κ. Αμβρόσιος που νομίζει ότι η Ορθοδοξία είναι τρίχες, αυτός ο μεγαλοκαλόγερος της Χρυσοπηγής, γράφει εμμέσως πλην σαφώς ότι, «ευφράνθη και ηγαλλιάσατο όταν έμαθε ότι η Ιερά Σύνοδος σκέφτεται να επαναφέρει τον πρώην Αττικής και νυν Μοναχό ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑ, με τον τίτλο του πρώην, και αισθάνεται λέει έτσι, γιατί, «άμοιρος ων ο δυστυχής» της Ορθοδόξου Εκκλησιολογίας, η Αρχιερωσύνη είναι «ανεξίτηλος».

Δεν γνωρίζει όμως ο επίβουλος, ότι αφ’ ενός μεν, η λέξη τίτλος, είναι κενός εντελώς πραγμάτων και δεν προσδίδει τίποτα απολύτως στον φέροντα, και αφ’ ετέρου ότι δεν είναι η ΑΡΧΙΕΡΩΣΥΝΗ  ανεξίτηλος, αλλά η ΙΕΡΩΣΥΝΗ, που είναι ΜΙΑ, είτε αυτός που την φέρει είναι Πρεσβύτερος είτε Επίσκοπος;

Μπορεί να μας πει, λοιπόν, αυτός ο εμφορούμενος με χωριάτικη κουτοπονηριά ΧΑΖΟΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ  Αμβρόσιος για τί ακριβώς ΕΥΦΡΑΝΘΗ και ΗΓΑΛΛΙΑΣΑΤΟ;  Αν σκέφτεται, αυτό που νομίζουμε, τότε θα γελάσει κάθε πικραμένος….

Όμως, για να μην ευφρανθούμε όλοι μαζί για την όποια απόφαση πάρει η Δ.Ι.Σ για τον Μπεζενίτη καλόν θα είναι και να φυλαγόμεθα από κάποιους ραδιούργους Συνοδικούς, γι’ αυτό όταν και εφόσον φθάσει η υπόθεση εν Συνόδω ο Μακαριώτατος να ζητήσει να καταγραφεί επακριβώς στα Πρακτικά της Συνεδριάσεως η Εισήγησή του για παν ενδεχόμενο.

 

Η εποχή των Αιτήσεων θεραπείας της Ιεράς Συνόδου προς την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων για το κουσούρι των Αρχιερέων έχει περάσει. (βλέπε Αίτηση θεραπείας Δ.Ι.Σ 2/6/2005).     Θα έπρεπε να είχε καταλάβει λοιπόν ο επίβουλος κ. Αμβρόσιος ότι σήμερα έχουν όλα αλλάξει και τα λάθη του παρελθόντος δεν επαναλαμβάνονται με τον νυν Αρχιεπίσκοπο.

Ας αφήσουμε λοιπόν το «φιλάδελφο» στην άκρη διότι έχει καταστεί μεγάλη πληγή στην Εκκλησία ή το «παραιτήσου ή καθαιρείσαι», όπως έγινε με τον πρ. Κοζάνης Αμβρόσιο  Γιακαλή ο οποίος σήμερα καλοπερνάει οικογενειακά! αγναντεύοντας την θάλασσα του  Φαλήρου. Για να μην θυμηθούμε και τον ξενιτεμένο στο Canterbury της Μεγ. Βρετανίας όπου εφημερεύει σήμερα, τον  Αρχιμανδρίτη Β.Κ.  μετά την πανηγυρική αθωωτική απόφασή του από το Συνοδικό Δικαστήριο με την υπ’ Αριθμ. 5/2003 για τα καλά έργα που έπραξε στην οδό Αγίας Άννης τα μεσάνυχτα του Σαββάτου στις 29/6/2002, ο οποίος βέβαια παραδέχθηκε στην εκπομπή ΓΥΑΛΙΝΟΣ ΤΟΙΧΟΣ 1/7/2002 ότι διακατέχεται από το πάθος της αρρενομανίας και του κιναιδισμού, συχνάζων εις κακόφημους τόπους, ως είναι η περιοχή της οδού Αγίας Άννης.

Αυτόν τον τύπο αθώωσαν κατόπιν πιέσεως του Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου 5 Συνοδικοί Μητροπολίτες και τον έστειλαν λευκό ως περιστερά στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας όπου Ιερουργεί μέχρι σήμερα.

Αυτά πρέπει να γνωρίζει ο επίβουλος κ. Αμβρόσιος και να αφήσει κατά μέρος την άριστη υποκρισία του, διότι ο τρόπος του έχει μεγαλύτερη ομοιότητα με τον εν προμελέτει ενέδρα δολοφόνο.

Σας παραθέτουμε αυτούσια τα κείμενα

-----------------------

ΤΟ ΠΟΡΙΣΜΑ

ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΚΡΙΣΗΣ

Με αίσθημα ευθύνης, εν επιγνώσει της κρισιμότητας του θέματος, με αγαθήν συνείδησιν, χωρίς προκατάληψη και εχθρική διάθεση, αφού ερεύνησα όσο ήταν δυνατόν την υπόθεση και ανέκρινα, όσο το δυνατόν, περισσότερα άτομα, αφού εμελέτησα τις καταθέσεις των μαρτύρων και το απολογητικό υπόμνημα, τα οποία αναλυτικά και συμπερασματικά εξέθεσα με πλήρη ακρίβεια, κατ' ενώπιον Θεού και ανθρώπων, προβαίνω στη διατύπωση του πορίσματος, το οποίον υποχρεούμαι, και με το οποίο περαίνω το ανακριτικόν έργον, εκ του οποίου προκύπτουν τα ακόλουθα, κατα σειράν του κατηγορητηρίου:

1. Υπεράκτιες εταιρείες. Είναι βεβαία η σύστασις.1α. Τραπεζικοί λογαριασμοί μεγάλων ποσών Υπαρκτοί οι λογαριασμοί και οι καταθέσεις σε τράπεζες. Δέν είναι εξακριβωμένο το ποσόν και ο βαθμός της συμμετοχής στην εταιρεία και στους προσωπικούς λογαριασμούς, διότι δέν εδόθη άδεια να ανοίγουν οι λογαριασμοί, οπότε θα είχαμε πλήρη εικόνα επι του θέματος αυτού. Η οικονομική αυτή δραστηριότης είναι αρκετή να αποδείξει την πλεονεκτική και φιλάργυρο διάθεση του Σεβασμιοτάτου, εν αντιθέσει προς το διδακτικόν [;] «κλίνω την καρδίαν μου εις τα μαρτύριά σου και μή εις πλεονεξίαν» και το του Παύλου «νεκρώσατε τα μέλη … και την πλεονεξίαν, ήτις εστίν ειδωλολατρεία» (Κολ. γ’ 5) και προς άλλα αγιογραφικά παραγγέλματα.

2.Νοσφισμός χρημάτων εκ της Ιεράς Μονής Και η κατηγορία αυτή βεβαιώνεται απο αυτόπτες και αυτήκοους μάρτυρες που δηλώνουν «είδα» και «άκουσα απο τις αδελφές», «είμαι πεπεισμένος», κλπ  οτι ο Σεβασμιότατος εζητούσε, απαιτούσε και ελάμβανε χρήματα κατα διαστήματα.

Επ’ αυτού καταμαρτυρεί και η υπ’ αρ. 66/5.10.98 αναφορά της Ιεράς Μονής του Οσίου Εφραίμ προς την Ιεράν Σύνοδον, οτι ο Σεβασμιότατος εζητούσε και έπαιρνε χρήματα, υπογεγραμμένη απο την ηγουμένη Μακαρία και τα μέλη του ηγουμενικού συμβουλίου (και η Ευφραξία) καιοι υπογραφές είναι γνήσιες.

Οπότε έχουμε και γραπτή μαρτυρία περι του νοσφισμού χρημάτων εκ της Μονής. Το ποσόν δέν δύναται επακριβώς να υπολογισθή. Το Εκκλησιαστικό Δικαστήριο όμως  δέν το ενδιαφέρει τόσον το ποσόν, όσον η διάθεσις και η πράξις. Και στα δύο ο Σεβασμιότατος υπέπεσε, «φιλαργυρίαν νοσήσας».

3.Κωδονοστάσιο. Η κατηγορία οτι  «εζημίωσε την Ιεράν Μονήν με μεγάλο χρηματικό ποσό με την ανάθεση στον Κ. Μπαρζό του έργου» είναι βεβαία. «Με χρυσό έγινε η επένδυσις;» διερωτάται και διαμαρτύρεται συγχρόνως Μοναχή. Παραμένει ανεπιβεβαίωτο και αμφίβολο, εάν μέρος των χρημάτων εκ της αμοιβής επήρε ο Σεβασμιότατος.

Η μαρτυρία περι διαλόγου Πελέκη και Μπαρτζού, ενώ δέν επιβεβαιώνεται, διαψεύδεται δε κατηγορηματικά απο τον Δ. Μπαρτζό. Άν και απο το πολιτικό δικαστήριο απηλλάγη απο την κατηγορία αυτή, η ενοχή δια την οικονομική ζημία της Μονής παραμένει.

4.Σκανδαλισμός. Επι του θέματος αυτού έχουμε σχετικές μαρτυρίες που βεβαιώνουν τον σκανδαλισμό. Όμως «τί χρείαν έχομεν μαρτύρων»; Οι πάντες γνωριζουμε και μαρτυρούμε δια τον σκανδαλισμόν (των ημερών εκείνων) που επήλθε εκ των ενεργειών και πράξεων του Σεβασμιοτάτου εις τις συνειδήσεις των πιστών.

 Και κάθε αντικειμενικός κριτής δέν μπορεί παρα να συμφωνήσει και να ομολογήσει οτι επήλθε σκανδαλισμός των πιστών. Νομικές και συναισθηματικές εκφράσεις περι μή σκανδαλισμού πέφτουν στο κενό.

Σύμφωνα με τα ανωτέρω αποφαινόμεθα οτι ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης π. Αττικής κ. Παντελεήμων, κατηγορούμενος υπο της Ι. Συνόδου επι: 1.  συστάσει υπερακτίου εταιρείας

1α. καταθέσει χρηματικών ποσών και λογαριασμών

2. νοσφισμώ χρημάτων απο την Ι. Μονήν του Οσίου Εφραίμ

3. ζημία οικονομική εκ της κατασκευής του κωδονοστασίου εις υποδειχθένα

εργολάβο

4. σκανδαλισμώ της συνειδήσεως των πιστών

Κρίνεται ένοχος δι’ όλες τις ανωτέρω κατηγορίες και προτείνεται η εισαγωγή της υποθέσεως αυτής του Σεβασμιοτάτου εις το δι’ Αρχιερείς Πρωτοβάθμιον Συνοδικόν Δικαστήριον δια να δικασθή δι’ ά υπέπεσε κανονικά παραπτώματα, προβλεπόμενα και τιμωρούμενα υπο των Ιερών Κανόνων κε’, λη’, νη’, οβ’,ογ’ των Αγίων Αποστόλων, η’ του Αγ. Γρηγορίου Νύσσης, ως και υπο των Γραφικών Λογίων Ματθ ιη’ 6-9, Κολ. γ’ 5-6, ΣοφΣειράχ 14,9, Εξοδ κ’ 14, Λευ ιθ’ 11, Δευτερε. 11,19, Ματθιθ’ 18-19, Μαρκ ι’ 19, Λουκ ιη’ 20, Ιωαν ι’ 8-10, Ρωμ ιγ’ 9, Λουκ 12,15. Εφεσ ε’ 28, Ματθ ς’ 19-20, Α’ Κορινθ ς’ 10-11 και ε’ Καρθαγένης ξδ. Μ. Βασιλείου και ς’ Γρηγορίου Νύσσης.

Επιλέγοντες αδελφικώς το του Χρυσοστόμου «εί γαρ ηγάπας χρήματα τη τω

 περι πτωχείας διδάσκοντι ηκολουθης, ο πλεονέκτης κλέπτης εστί».

Εν Κύμη, τη 16 Δεκεμβρίου 2008

Ο Ανακριτής

Ο Καρυστίας και Σκύρου Σεραφείμ

-----------------------

ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ

ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ κ. ΑΜΒΡΟΣΙΟΥ 7/4/2009

Σεβασμιώτατον
Μητροπολίτην πρ. Αττικής κ. κ. Παντελεήμονα
Γρηγορίου Λαμπράκη, 32

145 100  ΚΗΦΙΣΙΑΝ ΑΤΤ.

Σεβασμιώτατε εν Χριστώ Αδελφέ, Η από 27ης Μαρτίου ε.ε. ομαδική απαντητική επιστολή σου με αναγκάζει να επικοινωνήσω και πάλιν μετά της Υμετέρας Σεβασμιότητος και να σου εκθέσω μετά παρρησίας την ταπεινήν μου άποψιν.
1. Πράττω τούτο μετά πολλής αθυμίας, καθ’ όσον δεν είμαι εις θέσιν να σε συγχαρώ δια το περιεχόμενόν της η να συμφωνήσω μαζί σου. Πρέπει όμως να λέγωμεν την αλήθειαν η έστω ο,τι ως αληθές έχομεν εις την καρδίαν μας. Ιδού λοιπόν η ταπεινή προς Σε απάντησίς μου.
2. Δεν ζητούμεν, αδελφέ, την κεφαλήν σου επί πίνακι! Ζητούμεν την αποκατάστασιν της ειρήνης εις τας καρδίας των πιστών χριστιανών, οι οποίοι εσκανδαλίσθησαν εκ της υμετέρας συμπεριφοράς!  Εάν είχες εφαρμόσει όσα εξ αγάπης έγραψα προς την Σεβασμιότητά σου δια της από 7ης Μαΐου 2006 επιστολής μου, τα πράγματα δεν θα είχον λάβει την οίαν έλαβον ήδη δυσάρεστον τροπήν.
Το Σώμα της Εκκλησίας έχει πληγωθή εξ όσων έχουν ήδη γίνει γνωστά. Και εάν εισέτι ήθελεν αποδειχθή η αθωότης σου, και τότε θα έδει να παραμείνης εις το περιθώριον χάριν της Εκκλησίας, καθ’ όσον πολλοί δεν θα είχον την δύναμιν να πιστεύσουν εις την αθωότητά σου!
3. Αμφισβητείς, αδελφέ μου, την εγκυρότητα του Νόμου 5383/1932 «περί Εκκλησιαστικών Δικαστηρίων». Ας αποδεχθώ την άποψίν σου δια την πρόοδον του συλλογισμού μου. Αλλά τώρα μόλις διεπίστωσες την ακυρότητα του Νόμου; Πεντήκοντα τόσα χρόνια εις την ιερωσύνην, εξ ων τριάκοντα δύο εις την αρχιερωσύνην, πότε έθεσες θέμα ακυρότητος η αντισυνταγματικότητος διατάξεων του Νόμου τούτου;
Πότε κατά το διαρρεύσαν χρονικόν τούτο διάστημα διεμαρτυρήθης περί αυτού; Αλήθεια, ποτέ δεν έτυχε να εφαρμόσης τον νόμον αυτόν ως Δικαστής εκκλησιαστικού τινος Δικαστηρίου; Ηρνήθης πώποτε την εφαρμογήν του Νόμου; Τώρα πια είναι αργά δια να επικαλήσαι ένα τέτοιο επιχείρημα. Οι Νομικοί σου Σύμβουλοι σε εκθέτουν!
4. Εις τα περί συνθέσεως του Συνοδικού Δικαστηρίου, του προσδιορισμού της ημερομηνίας εκδικάσεως και της ληφθείσης Αποφάσεως δεν επιθυμώ να τοποθετηθώ, διότι δεν με εγγίζουν! Δεν υπήρξα μέλος του Δικαστηρίου.
Σημειώνω όμως ότι στρέφεσαι εναντίον ενός Δικαστηρίου, το οποίον σε ηθώωσε! Σε ηθώωσε δε, χωρίς προηγουμένως οι Σεβασμιώτατοι εκκλησιαστικοί Δικασταί να αναγνώσουν τον φάκελλον!
5. Τέλος, όσα περιλαμβάνονται εις την 3ην σελίδα της επιστολής σου, μόνον ως λυρισμοί δύνανται να εκληφθούν. Αδελφέ, και εάν όλα όσα ηκούσθησαν ως κατηγορητήριον εναντίον σου είναι ψευδή, κακόβουλα και συκοφαντικά δεν είναι δυνατόν να αναλάβης και πάλιν ποιμαντικά και διδακτικά καθήκοντα εις την Εκκλησίαν! Η Ελλάδα όλη σε ήκουσεν να λέγης και να παραδέχεσαι, ότι συνεσώρευσες πλούτη δύο περίπου δισεκατομμυρίων δραχμών «για τα γηρατειά σου»!
Η ομολογία σου αυτή απετέλεσε τον βρόγχον πέριξ του τραχήλου σου! Πέραν δε τούτου η ελληνική Κοινωνία ήκουσε μαγνητοφωνημένες τηλεφωνικές συνομιλίες, προϊόν υποκλοπής βεβαίως, αλλ’ εν τούτοις υπαρκτές, καταγεγραμμένες,συνομιλίες, οίτινες συνιστούν μεγαλύτερον σκάνδαλον ουχί βεβαίως οικονομικόν! Αληθώς ντρέπομαι και ερυθριώ, όταν ακούω το περιεχόμενον των μαγνητοταινιών τούτων.
6. Υπάρχει και κάτι ακόμη. Είπες κάποτε οτι «εαν οδηγηθώ εις τον τάφον, θα πάρω πολλούς μαζί μου!»
 Αυτή η ρήσις μας υποχρεώνει να τηρούμεν αποστάσεις ασφαλείας. Άλλως μία προσέγγισις ημών θα ήτο δυνατόν να εκληφθή ως προσπάθεια εκτονώσεως της οργής σου προς αυτοπροστασίαν μας! Τι κρίμα, μόνος σου, Αδελφέ μου, κρεμάσθηκες!
Αγαπητέ μου Αδελφέ,
Μία και μόνη λέξις θα είχεν αξίαν κατά την παρούσαν ώραν, εκφερομένη δια και από των χειλέων σου: «ήμαρτον!». Ελθέ εις εαυτόν, σύνελθε και ειπέ ημίν:

«Ήμαρτον, αδελφοί μου, εις τον ούρανόν και ενώπιόν σας!

Συγχωρήστε με! Προσευχηθήτε διά την σωτηρίαν της ψυχής μου!

 Εσκανδάλισα την Εκκλησίαν!

Ζητώ το έλεος του Κυρίου μας!»

Τότε η αγκάλη μας θα ανοίξη διάπλατα και θα σε δεχθώμεν μετά περισσής στοργής!

Ταύτα μετά πολλής αγάπης και περισσής ειλικρινείας.

Επί δε τούτοις εύχομαί Σοι καλήν μετάνοιαν και Καλό Πάσχα.

+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

Αγραφα 16/10/2012
ΖΑΧΟΣ ΠΑΝΟΥΛΗΣ

Πηγή: Zougla.gr